Vliegen, Hostels, Walkable distances en dolfijnen

Het heeft allemaal even geduurd, maar eindelijk heb'k dan een plekje gevonden waar ik wat foto's online kan zetten en jullie eens kan updaten over het doen en laten van Nieuw Zeeland.

Weet nog dat ik stellig heb volgehouden dat ik waarschijnlijk geen blog bij zou houden, maar na alles 7x te moeten herhalen is dit eigenlijk best wel een uitkomst.

Nou ben ik inmiddels 10 dagen onderweg, dus het zou kunnen dat het een vrij lang verhaal wordt. Super sorry, dan skip je maar wat. Ook is me Nederlands er waarschijnlijk niet beter op geworden de afgelopen dagen. Dus als je echt niet tegen slegt nederlands kan (ja dat was met opzet) dan wens ik je veel plezier :)

In ieder geval.

30 Januari dus vertrokken uit Nederland, het oorspronkelijke plan was dat ik 11.5 uur zou vliegen, 9 uur in Hong Kong zou zijn en dan weer 11.5 uur zou vliegen tot Auckland.

Dat eerste deel ging prima door. Vlucht duurde inderdaad iets van 11.5 uur. Zat gelukkig naast gezellig chinese vrouw, dus heb me eigenlijk wel prima vermaakt. Keuze uit meer dan 60 films is ook niet slecht.

Vlucht is natuurlijk niet het meest interessant om over te praten dus hou het ff beknopt. De stop in Hong Kong zou zijn vertraagd met 5 uur, waardoor ik 14 uur in Hong Kong zou zitten. Vrij klote eiegenlijk, gelukkig werd ik zodra ik uit de gate kwam opgevangen door een blije chinees die me een vlucht aanbood die 7 uur eerder vertrok. Prima wel, betekende dat ik de volgende datom half 8 's ochtends in Auckland zou zijn.

Prima wel dus. Rustig verder gevlogen, geprobeerd wat te slapen. Lukte. 4 uur slaap. Jeej. Maarja, het was tenminste iets. Eenmaal aangekomen in Auckland was het ff zoeken naar een bus en op naar me hostel in Auckland waar ik de komende 3 dagen zou zijn.

Nou, Auckland.
Dat is gewoon niet een stand waar je 3 dagen wil zijn. Het is grijs, gebouwen zijn betonnen blokken en er is geen fuck te beleven. Maarja, dat wist ik toen nog niet.

Ik kwam gewoon rustig aan bij me hostel. Kreeg sleutel voor me kamer en kwam direct in een soort sociale bom waar je niet meer van af komt. Zodra je een hostel in loopt, of een kamer, gaan er allemaal koppies omhoog. En de vragen "what's your name, where're you from and what're you gonna do" is iets wat je op een dagelijkse basis naar je hoofd krijgt. Hardstikke gezellig, want je kan direct met iedereen lekker praten en je sociale contacted breiden zich uit als een malle.

Uiteindelijk ben ik even voor een wandeling de stad in gegaan. Even de parken van Auckland bekijken. 3 Parken bekeken, koste ongeveer 1.5 uur. Toen had ik eigenlijk heel Auckland wel gezien :p

Heb die avond doorgezet tot half 9 's avonds voordat ik ging slapen om jet lag te voorkomen. Was dus ongeveer 48 uur op met 4 uur slaap. Ik wou tukken. Maar natuurlijk werd ik de eerste avond ziek. Heb geteld, 15 keer braken en wakker zijn tot 5 uur 's nachts is niet echt een top begin.

Die zaterdag had ik met Flossie afgesproken, een van de meiden met wie we veel optrokken in onze tijd in Zweden. Zij heeft me met een vriendin van haar (Julia) meegenomen naar een strandje waar we wat zijn gaan wandelen en chillen. Voelde me echter nog niet echt top, en had ook niet veel geslapen. Dus hebben er niet een te lange dag van gemaakt en ik lag om 8 uur weer in me nest om de klok eens rond te slapen. Was wel een erg leuke dag en uiteraard erg leuk om Floss weer eens te zien.

We hadden de volgende dag weer met ze 3en afgesproken om naar rangitoto te gaan. Vulkaan eiland net buiten Auckland. Weer hing een beetje tegen regen aan, maar was wel redelijk warm, dus prima plan. Vanaf het moment dat we van de ferry op het eiland stapten echter werd het echt een stuk warmer. (is een vulkaan eiland altijd warm?) Hebben hier ongeveer 3 uur rondgewandeld en dat viel me echt niet mee. Blijkbaar toch nog niet helemaal op en top, aangezien ik om de zo veel tijd weer heerlijke nausea aanvallen kreeg. Gelukkig hadden we geen haast en kon ik om de zoveel tijd als een oud opatje ff rusten :). Onderweg had je ook lava grotten. Woord zegt het al, grotten uit geslepen door lava waar je doorheen kan klauteren. Leuke afwisseling voordat je weer verder gaat klimmen. Toen we eenmaal de summit hadden bereikt had je echt wel een prachtig uitzicht. Ff van genoten voordat we via een andere route weer terug lipen. Nou is er een ding wat je in Nieuw Zeeland heel goed kan doen, en dat is verbranden.

Meeste mensen kennen mij wel en weten dat ik eigenlijk niet verbrand, maar juist eigenlijk gewoon bruin wordt. Hier werkt dat niet zo. Want in de tijd dat we over het eiland liepen was het bewolkt. De zon brak er af en toe ff door, maar de lucht zat gewoon dicht. Dit voorkwam echter niet dat we al 3 rooie kreeftjes van het eiland af liepen. Gat in de ozon laag merk je dus echt wel. Zit op moment elke dag factor 30 te smeren, denk echt dat ik dat nog nooit in me leven heb gebruikt.

Na de wandeling was Floss er echter op gebrand dat ik naar de dokter ging. De goeie jongen dat ik ben, heb ik natuurlijk naar haar geluisterd en ben vandaag eindelijk klaar met me anti-biotica kuur. Normaal ga ik niet zo snel naar de dokter, maar zou voglende dag met de KIWI tour bus vertrekken, dus vond het wel zo handig.

Wordt zo langzamerhand zat van typen...

Anyway,

De volgende dag dus weg met de KIWI tour. Vroeg op, naar de bus lopen, inladen op naar zeer waarschijnlijke mooie dingen. Zo'n reis bus is hardstikke gezellig. Leuke lui, leuke activiteiten, prima voor mekaar.

Onderweg rij je gewoon door mooi gebied, je ziet mooie dingen, maar dat ik er nou echt wat over kan vertellen kan ik niet zeggen. Dus. Kwamen we aan in the Bay of Islands. Mooi strandje, overal eilandjes en rotsen, de naam zegt het einlijk zelf al. Nou was er op deze erste dag niks gepland. Maar we hadden wel gehoord dat er een leuke wandeling in de buurt was. Door de mangrove naar een waterval. Dat maar doen dan.

We ondernamen deze wandeling met een brits stel. Mitch en Leanne waar ik eigenlijk de afgelopen dagen beetje mee opgetrokken ben. Stacey en 2 andere lui.

Dit was wel hele vette wandeling. Zelf nog nooit in de mangrove geweest, dus dat maakt sowieso wel indruk op je. Aan het eind een kleine waterval als afsluiter, prima vermaak. Nou wisten we niet dat er aan het eind van de wandeling eigenlijk niet echt een route terug was naar Paihia. Uiteraard gingen we wel op zoek, maar iets vinden lukte niet echt. Dit resulteerde er uiteindelijk in dat we in de stromende regen langs de snelweg weer naar Paihia terug gelopen zijn. Mitch en ik hadden de dikste lol, de dames wat minder. Maar ach, het was maar 3 km.

Die avond ging de bar open, en hier werd duidelijk dat de KIWI experience toch misschien niet helemaal iets voor mij was. Je zit letterlijk op een zuipbus met ofwel stelletjes, of singles waarbij de hormonen uit de oren druipen. Rustig een biertje doen, dat was er niet bij. Nou moest ik sowieso aan de cola, maar dat is een technicallity.

De feestjes waren van het soort --> lever 3 strings en 2 boxers in en je groepje krijgt gratis bier. Uiteindelijk liep helft van de mannen naakt rond en de vrouwen in hun ondergoed. Nou vind ik het niet erg om vrouwen half naakt te zien rondlopen, maar kan niet zeggen dat dat nou echt is waarvoor ik hier ben.

De volgende dag was wat actiever. We werden in een omgebouwde bus geladen en gingen weg om naar het noordelijkste puntje van het land te gaan.

Hierbij hadden we eerst een stop in een our bos, grote bomen, leuk om in rond te lopen. Voordat we met de bus het strand op gingen. Want ook als is nieuw zeeland all about the environment. Het is waarschijnlijk het enige land dat ik ken dat een strand als officiele snelweg heeft. The 90 mile beach. Leuk om daar met je bus overheen te jakkeren.

Maar nog leuker was, dat we uitstapten bij gigantische zandduinen. Deze op klouterden, een body board onder onze buik schoven en met 50-60km/u van deze duinen naar beneden stoven om onderaan zeiknat door een rivier te knallen. Top vermaak.

Je hebt misschien door dat ik wat snel door de verhalen storm, maar heb maar gelimiteerde internet tijd hier. En het verhaal is na mijn idee toch al vrij lang.

Anyway, na dit sand boarding hadden we nog stop bij een of andere baai met fantastiche rotsen. Echt zo'n verborgen strandje tussen de bergen, met een enorm ruige zee die zich tussen de rosten drong. 45 minuten gezwommen, heerlijk, voordat we verder gingen naar Cape Reinga.

Nou, Cape Reinga is dus meest noordelijke punt van NZ. Hier komen de tasmaanse zee en de grote oceaan samen. Omdat de een een noordelijke stroom heeft en de ander een zuidelijke stroom, zie je midden in de zee een streep waar altijd golven zijn (foto zie FB). Ook is dit een vrij spirituele plek voor de locale maori's omdat zij geloven dat dit de laatste plek is waar de ziel definitief Nieuw Zeeland verlaat.

Die avond was er weer een soort gelijk feest. Ik aan de cola, de rest lam. Ik tukken en de volgende dag prima fris :)

Deze dag was weer lekker rustig ingedeeld. Was de dag van Waitangi Day. De dag dat ze hier het tekenen van het verdrag met Groot Brittanie vieren. Gezellig veel eettentjes en grappige locale dingen, maar niet echt heel bijzonder als ik heel eerlijk ben. Soort veredelde strand dag. Ga hier dan ook niet teveel woorden aan vuil maken.

Gisteren echter was wel echt tof. Zwemmen met dolfijnen, nice. Gingen om kwart voor 8 met een bootje de zee op. Werkelijk prachtige omgeving in the bay of islands. Vooral als je dus op een bootje langs al die eilanden komt. Echt bizar. Onderstussen constant rondkijken of je dus ook daadwerkelijk dolfijnen zag.

Uiteindelijk toch een paar kunnen spotten, en onze boot dus als een malle er op af. Nou, dat vinden dolfijnen leuk. Beestjes gingen letterlijk als een malle tekeer. Voor de boot uit zwemmen, achter de boot aan zwemmen, over mekaar heen springen etc etc. Proberen fotos van te maken, hardstikke lastig.

Uiteindelijk mochten we dus ook met ze zwemmen. Zorgde zelf dat ik heerlijk vooraan kwam. Kreeg me zweg spullen, ben van de boot gegaan en als een malle ervandoor gegaan. 2 dolfijnen vonden dat tof en gingen snel achter me aan. Mooi poosje met hun opgezwommen waar zij steeds soort van kurkentrekkers om elkaar deden, en als ik naar beneden dook draaiden ze de hele tijd rondjes om je heeb. Echt bizar vet.

Ben nu inmiddels weer in Auckland. Besloten om niet verder te gaan met de Kiwi experience. Nein, ik ga morgen meeten met Tim en Katie, we pakken een auto en reizen af naar Taupo, waar niek en Maartje zijn en gaan vanaf daar met elkaar verder reizen.

Volgende verslag komt hopelijk sneller. Wordt het ook niet zo'n achterlijk lang verhaal waar ik alles ff snel random samenvet. Maar nu zijn jullie iig weer op de hoogte. Ga nu ff de stad in om te lunchen met flossie. Jullie horen vanzelf weer van me.
Cia!. ,