10 dagen later

Het heeft ff geduurd, 10 dagen zoals de titel al verklapt, maar hier is dan een nieuw reis verslag.

Heb niet met opzet 10 dagen niks opgeschreven, of 10 dagen geen foto's geupload. Was wederom omdat wifi hier een drama is.

Ben nu maar een internet cafe in gelopen omdat de foto's en de verhalen blijven opstapelen. Pc's hier zijn slomer als dat wat ze 30 jaar geleden maakten, dus jullie kunnen mij al helemaal op me gemak en relaxt voor je zien.

In ieder geval, mijn laatste verhaal stopte waar ik 's avonds een klein feestje zou hebben. Op dit feest was ik gepromoveerd tot Blender boy. Ofterwijl ik moest cocktails maken. Miranda en Ben hun dochter maakt hier namelijk haar eigen fruit drank van chia bessen. Ze wordt daar in de lokale supermarkt verkocht en langzaam aan willen ze heel nieuw zeeland gaan bedekken.

Ik mocht dus cocktails maken van haar Chia vruchtendrank. Voor zo'n 150 man. Prima leuke avond, aangezien ik me eigen bar aan de rand van de dansvloer had. Maakte de drankjes, bracht ze rond en zorgde ervoor, samen met wat anderen, dat voedsel rond gebracht werd.

Uiteindelijk zelf uiteraard nog wel van het feest genoten. Gedronken, gedanst en goed genoten op een after party. 2 lui wouden me wel hebben in hun bar, maar aangezien ik van plan was doo te reizen was dat niet echt een optie.

Ben dan de volgende ochtend inderdaad ook doorgereden naar Greymouth. Een niet veel zeggend plaatsje aan de west kust. Maar was voor mij ff een stop voordat ik door kon naar de Fox Glaciers. Ook zou ik hier Katharina oppikken. Duitse meid die'k op de Abel Tasman track was tegengekomen. Gingen in principe dezelfde kant op, dus kon ze mooi mee rijden. Wel zo gezellig en scheelt weer in geld.

Goeie omschrijving van haar zou een klassieke duitse bierbeul zijn. A-sexy maar erg gezellig. Heb haar dus in Greymouth opgepikt en vanaf daar zijn we verder zuid afgedaald.

onze eerste stop was Franz Joseph Glacier. Evenals Fox zit deze glacier tussen 2 regenwouden in. erg bijzondere locatie dus vandaar dat ze ook zo populair zijn. Verder is Franz een van de snelst bewegende glaciers van de wereld. Kan zich tot 7 meter per dag verplaatsen. Vrij veel ja. Fox beweegt ook erg snel, vandaar dat er ook een goeie kans is dat ze in ongeveer 100 jaar verdwenen zullen zijn.

Moesten ongeveer uurtje lopen tot de voet van de glacier. Lijkt een beetje op een maan landschap waar je doorheen loopt, danwel omringt door een regenwoud. De glacier zelf is natuurlijk erg indrukwekkend, maar de rotsen in de omgeving, uitgeslepen door de glacier, zijn ook bijzonder om te zien. Enorm stijl, denk hierbij aan recht omhoog, en mooi egaal geslepen door de glacier.

Toen we hier eenmaal klaar waren zijn we door gereden naar het plaatsje Fox glacier. Bij de Fox glacier, vandaar de naam (pa-dum-tish). In ieder geval. Hier hebben we een sky-dive en een Glacier Walk geboekt.

De eerst volgende dag zouden we dus gaan skydiven. Maar dat zou pas om 1 uur 's middags zijn. Om onze kop er even vanaf te zetten zijn we daarom eerst maar naar de Fox glacier gereden om hem ff te bekijken, voordat we naar het vliegveld reden.

Hier begint de terror. Wij waren een van de laatste personen die omhoog zouden gaan. Werden dus eerst in een pakje + harnas gehesen, kregen onze instructies en vanaf daar mochten we wachten en zien hoe iedereen omhoog werd gevlogen.

De zaak had ongeveer 5 instructeurs, dus moesten elke keer wachten tot deze terug waren voordat de volgende omhoog konden.

Van alles was dit het ergst. Gewoon wachten tot je mag. Maakt het allemaal veel gekker dan het eigenlijk is. Toen we bijna aan de beurt waren werd'k eerst ff apart genomen door 1 van de mannen die met me mee zou springen voor een interview.

Namelijk bij deze sprong zou degene aan wie ik vast zat foto's/film materiaal opnemen met een camera in ze hand + een extra man sprong mee met een camera + video camera op ze helm die foto's/film materiaal zou opnemen. Uiteindelijk erg toffe foto's + dvdtje van gemaakt. Erg leuk.

Uiteindelijk waren we dan eindelijk aan de beurt. Nou moe'k zeggen dat vanaf het moment je in zo'n mini vliegtuigje stapt het allemaal wel mee valt. Het enige waar je je op verkijkt is hoe verrekte hoog je wel niet gaat.

Toen we net boven de wolken zaten was ik er wel van overtuigd dat we er bijna waren. Was niet helemaal het geval. Zaten op dat moment rond zo'n 5000 voet. Ik zou springen op 16000 voet (5km). We moesten dus nog ff. Ondertussen is degene met wie je springt constant bezig met jou vaster aan hem te maken. Ja, je leert mekaar erg goed kennen in een korte tijd.

Op 12000 voet ging het luik open en werd Katharina met haar instructeur het vliegtuig uit gedonderd. Ik kreeg een zuurstofmasker om en wij gingen doodleuk nog 4000 voet verder omhoog.

Als je dan eindelijk op 16000 voet bent heb je niks meer te zeggen :p er gaat een groen lichtje branden. Het luik gaat open, de gast waar je aan vast zit verplaatst zich naar de gat toe. Aangezien je aan hem vast zit, ga jij mee. Hoe dan ook. Vervolgens gaat hij in het gat zitten, jij bungelt dus gewoon uit het vliegtuig. Je moet ff lachen naar een camera op de vleugel, je moet ff lachen naar Mark (de gast die mee sprong, en die aan het vliegtuig hing, letterlijk). Vervolgens hoor je 3-2-1 en donder je uit het vliegtuig.

Vanaf dat moment ben je verslaafd. Er is werkelijk niks toffer dan met zo'n 200 km/u naar beneden donderen. Het uitzicht is werkelijk ongelooflijk. Konden vanaf daar de zee, het strand, de glacier, mount cook, de vallei en regenwoud zien. Onwerkelijk.

Je bent dus voortdurend bezig met om je heen kijken + zorgen dat er beetje toffe foto's genomen worden. Enorm kabaal van de wind die je om de oren slaat, maar man wat vet :)

dan rond zo'n 5000 voet wordt de parachute geopend. Ff een harde ruk gevolgt door absolute stilte. Ze vragen even hoe het met je gaat en vanaf dat moment kan je gewoon met elkaar praten. Nog leuker is, dat ze jou de kabels van de parachute geven en je zelf rond mag vliegen.
Puur genieten :)

Enige wat ik kon uitbrengen was een mengsel van "oh my god" "thank you so much" en "that was unreal". Yep, kwam waarschijnlijk uber bekwaam over terwijl ik aan de touwtjes trok.

Rond zo'n 1000 voet neemt je instructeur het van je over en wordt je rustig op de grond neergezet. Hier heb je zo'n 5 uur lang daarna nog adrenaline in je lichaam gieren. Top belevenis.

Na de sprong moesten we ervoor zorgen dat we toch redelijk onze rust namen. De volgende dag zouden we een volle dagtour rond en op Fox glacier doen.

Slapen dus, wekker vroeg zetten en zorgen dat we optijd bij de glacier organisatie waren.

Hier aangekomen kregen we een kort veiligheids babbeltje en vervolgens werden schoenen, jassen, broeken, sokken en iets wat ze clamp-ons noemen uitgedeeld. Clamp-ons zijn metalen omhulsels voor je schoen, met grote spikes erin zodat je op ijs kan lopen (fotos' volgen).

We werden met ze allen in een bus geladen en gingen richting Fox Glacier. Ook Fox zit tussen 2 regenwouden in, dus het eerste deel van de tour was een wandeling door een regenwoud.

Wij hadden een mannelijke begeleider. Goeie keus om 2 redenen. 1 de meid die mee was had vandaag haar 2e graads test. Die moest dus erg voorzichtig zijn en zich streng aan de tijd houden. 2, dit was zijn laatste dag dus het kon hem geen reet schelen hoe lang we op het ijs waren, zolang het maar een toffe dag was. Dit heeft zich uitbetaald in een tour die 2 uur langer duurde. Top.

Zoals gezegd begonnen we in het regenwoud. Hier vertelde hij vooral veel over de planten etc. Ook kregen we hier veel info over hoe deze guides getrained worden en hoe het onderhoud aan de paden gaat. Zoals ik zei bewegen deze glaciers zich nogal veel. De paden moeten dus dagelijks onderhouden en uitgebreid worden.

Ook hebben ze er nogal veel last van rockslides, waardoor ze bepaalde gebieden niet kunnen betreden en ze de paden dus om moeten leggen. Daarnaast moest elke dag opnieuw het ijs gecontroleerd worden voor de eerste tour. Die paden worden elke dag onderhouden.

Dit werd allemaal pijnlijk duidelijk toen we bijna het ijs niet op konden omdat een rost van 15 ton zich richting het ijs begaf. Werd keurig opgelost door met een helicopter een paar lui in te vliegen, steen werd handje geholpen, kwam terecht op de glacier en wij konden rustig doorgaan.

Eenmaal bij het ijs moesten we de cramp-ons om onze schoenen plaatsen en wandel stok pakken. Daarna gingen we, al stampend om de spikes op je schoenen goed in het ijs te krijgen, het ijs op. Hier zorgde je guide ervoor dat je altijd op gaanbaar terrein was. Een pad bestond niet echt, maar ze hadden allemaal een pik houweel bij zich die ze vrijuit gebruikten om zich een pad te wanen door het ijs. Erg leuk om te zien allemaal.

Vanaf hier hebben we zo'n 4.5 uur op de glacier gelopen. Ijs grotten in gegaan, stukjes geklommen en vooral van het uitzicht genoten.

Uiteindelijk totaal uitgeput bij het hostel weer aangekomen, lekker gaan tukken voordat we de volgende dag verder gegaan zijn lake Wanaka.

In lake Wanaka hadden we dubbel geluk. Het hostel zat eigenlijk vol, had nog 1 plekje. Maar hij had nog wel een blokhut dat normaal diende als droogkamer waar ik wel in kon. Prima oplossing. Daarnaast was er op dat moment een festival gaande. Heerlijk locaal feest waar het vooral ging om zo goed mogelijk schapen te herden en om paard te kunnen rijden. Daarnaast werden in verschillende standjes van alles verkocht. Van voedsel tot hot tubs. Gezellige boel.

Het leger heeft hier blijkbaar ook een officiele Big Band. Dus deze zorgden voor muziek gedurende deze 3 dagen (Naast andere bandjes). Deze lui waren nogal goed, dus hier hebben we mooi poosje van genoten.

Verder vooral van het enorme meer genoten. Was vroeger ook een glacier en nog een kleine wandeling naar de top van een berg gemaakt om het mooie uitzicht daar nog eens te bewonderen.

Ben nu nog lang niet klaar met alles wat er in deze 10 dagen is gebeurt, maar ben zelf vrij zat van schrijven en jullie zijn nu vast ook wel zat van lezen.

Computer crashte hier bijna. teken om op te houden.
Hoop wat sneller weer internet te hebben, moet nog veel foto's online zetten en heb nog wel wat te typen.

Tot de volgende update!